گروه صنعتی پارس ساختار یک مجموعه ی خودساخته و مستقل است

مدیر ارشد اجرایى و نائب رئیس هیئت مدیره گروه صنعتی پارس ساختار با بیان اینکه مهم ترین ویژگى گروه صنعتی پارس ساختار، خودساختگى آن است، بیان کرد: نهایت آمال ام به عنوان شخصى که تحصیلاتش را تا مقطع دکترا خارج از ایران به سر برده و عاشق وطنش است و دوست دارد در مملکت خودش کار کند، این است که به همراه مجموعه، مشکلات سر راه تولید و توسعه این مجموعه را خودمان حل کنیم.

دکتر نوید نواده اباذر در حاشیه برگزاری شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی متالورژی ایران متافو در گفتگو با خبرنگار پانار گفت: تولید و مصرف فولاد امروزه، یکی از شاخص‌های اصلی توسعه یافتگی و صنعتی شدن کشورها و جوامع به شمار می‌آید که کشورهای صنعتی رقابت شدیدی را برای ارتقای جایگاه و ظرفیت تولید، نوآوری، خلاقیت، بهبود مزیت نسبی، سودآوری، بهبود فرآیند زنجیره تولید و دسترسی به بازارهای هدف در پیش گرفته‌اند.

وی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران هم با هدف تنوع بخشی به منابع درآمدی  و عبور از اتکا بیش از اندازه به نفت و پتروشیمی توسعه صنعت فولاد را در برنامه‏های کلان توسعه دنبال می کند.  بر اساس گزارش‏های جهانی رشد تولید فولاد خام ایران در ۱۰ ماهه نخست سال ۲۰۱۹ میلادی به ۲/۶ درصد رسید در حالی که تولید جهانی این محصول شاهد رشد ۲/۳ درصدی بوده است.

هدفی که در عین جدیت و اهتمام با مشکلات و مسائل بنیادین مواجه است، این مشکلات را می‌توان در حوزه زیرساخت ها و تحریم، ناپیوستگی زنجیره تولید، فقدان استانداردهای تولید، فقدان سیاست‌های ترکیبی و بسته‌ای، عدم تجربه در همکاری های کنسرسیومی، سیاست‌گذاری‌های سینوسی، عدم توجه به توانمندسازی نیروی کار و… مشاهده کرد.

دکتر اباذر با اشاره به اهمیت توسعه صادرات غیر نفتی بویژه در حوزه تولید فولاد گفت: زمانی می‌توان امکان جایگزینی اقتصاد فولادی به جای اقتصاد نفتی را متصور بود که علاوه بر آگاهی از پتانسیل‌های موجود کشور برای رسیدن به این نقطه، هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی مدون وجود داشته باشد. وی با اشاره به عدم وجود برنامه مدون در توسعه فولادی کشور یادآور شد: اگر قرار باشد که از خام‌فروشی جلوگیری شود و به ارزش افزوده بالاتر دست پیدا کنیم، قاعدتاً باید برنامه‌ای که در اصطلاح از آن به عنوان استراتژی توسعه صنعتی کشور یاد می‌شود و تا امروز باید تدوین می‌شد و به صنایع پایین دست نیز می‌رسید تا مبدا مسیر و مقصد آن برای همه اهالی این حوزه روشن باشد؛ وجود می‌داشت، اتفاقی که تا امروز رخ نداده است.

دکتر اباذر با اشاره به حضور گروه صنعتی پارس ساختار با هدف معرفی شرکت‌های ذوب نورد توانارام، صنایع فولاد شهریار تبریز و آشنارام در شانزدهمین نمایشگاه ایران متافو گفت: توانستیم در شرکت صنایع فولاد شهریار تبریز برای اولین بار در کل منطقه  ضخیم ترین ورق گالوانیزه به ضخامت ۳ میلیمتر را تولید و در این نمایشگاه ارائه دهیم. وی ادامه داد: این رول به روش کانتینوس گالوانایز ساخته شده که در کشورهاى حوزه خلیج فارس، CIS، قزاقستان و ترکیه بی نظیر بوده و تاکنون تولید نشده است.

دکتر اباذر، با اشاره به شرکت ذوب نورد توانارام، به عنوان یکی از شرکت‌های تابعه‌ی گروه صنعتی پارس ساختار، افزود: در این واحد تولیدی شمش هاى خاص فولادى و آلیاژى و همچنین نبشی‌های صنعتی تولید می‌شود که  در ساخت دکل‌های انتقال نیرو در صنعت برق مورد استفاده قرار می گیرند.

وى با اشاره به مشکلات تولید کنندگان بخش خصوصی در کشور تاکید کرد: ما در شرکت پارس ساختار دکل‌های تک پایه بتنى تولید کردیم که همتا ندارند و حتی دکتر لومه از آلمان که عمری در صنعت انتقال نیروی برق در جهان سپری کرده، ما را تحسین می‌کند ولى متأسفانه دولت‌مردان ما، به دلیل ترس از تولید داخل، کنجکاوند بدانند این تکنولوژى از کجا آمده. این درحالیست که ما باید به تکنولوژى ساخت جوانان متفکر و متعهد کشورمان افتخار کنیم.

وی افزود: مشکل دوم تهیه مواد اولیه است که بخاطر بدنه سنگین شرکت‌های مادر وابسته به دولت ایجاد شده است. اگرچه فولاد مبارکه یک افتخار ملی است لکن چنانچه به عنوان یک شرکت کل از شرکت‌هاى جزء حمایت کند، مواد اولیه بدون نقصان به ما تحویل داده شود و نیازی به ۶ ماه انتظار پشت درهای فولاد مبارکه و وزارت‌خانه نباشد به راحتی خواهیم توانست محصولی تولید کنیم که برای اولین بار در خاورمیانه و این نمایشگاه عرضه شود.

وی گفت: به دلیل اینکه یک سمت معاملات فولادی کاملاً انحصاری و به عبارت بهتر دولتی است، شرکت‌های خصوصی در صنایع پایین ‌دست سختی‌های بسیاری را در زمینه تأمین مواد اولیه و خرید متحمل می‌شوند. با وجود اینکه بخش خصوصی صنعت فولاد، بارها مسئله انحصار و کمبود مواد اولیه را در این صنعت مطرح کرده؛ اما اقدام موثری از جانب دولتمردان و سیاست‌گذاران صورت نگرفته است و تولیدکنندگان بخش خصوصی و صنایع پایین‌دست باید فعالیت خود را به صورت کج‌دار و مریز پیش ببرند.

وی نتیجه دولتی بودن صنایع بالادست را این‌گونه تشریح کرد: وقتی از سویی به دلیل شرایط پیش آمده نمی‌توان ورق را به عنوان ماده اولیه جهت تولید محصول نهایی و با ارزش افزوده بالا وارد کرد و از سوی دیگر، در داخل نیز انحصار و کمبود ماده اولیه برای صنایع پایین‌‌دست وجود دارد، قطعاً این صنایع نمی‌توانند عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهند.